کد مطلب:193477 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:104
چرا خون و شراب و مردار و گوشت خوک حرام شد؟
مفضل بن عمر گوید: به امام صادق - علیه السلام - عرض كردم: فدایت شوم؛ خبر ده مرا چرا خدا خوردن خون و شراب و گوشت مردار، و گوشت خوك را تحریم كرد؟
حضرت فرمود: خداوند متعال چیزی را بر بندگانش حرام و یا حلال نكرده است به خاطر آنكه به چیزی كه حرام كرده است علاقه و رغبت داشته باشد، و یا چیزی را كه حلال نموده كراهت داشته باشد، ولی خداوند عزوجل مخلوقات خود را آفرید و دانست كه چه چیزی برای بقا و قوام بدنشان مفید و مصلح می باشد و لذا آن را برایشان (از راه لطف و كرم و به خاطر رعایت مصلحتشان) حلال نمود.
و دانست چه چیزی برای آنها مضر است و لذا از آن نهی نمود و تحریم كرد.
سپس برای كسی ناچار و مضطر است به مقدار همان مدت اضطرار و ناچاری، و در حد نیاز بدنشان مجاز نموده نه بیشتر.
سپس فرمود: اما مردار؛ بدین جهت تحریم شده است چون كسی مدام از آن نمی خورد مگر اینكه بدنش ضعیف و نحیف می شود، و نیروی آن از بین می رود، و نسل او قطع خواهد شد، و كسی كه گوشت مردار می خورد مبتلا به مرگ فجأة و ناگهانی خواهد شد.
و اما خون؛ بدین جهت تحریم شده است چون موجب پیدایش آب زرد و فساد بوی دهن، و بداخلاقی درندگی (یا زشت شدن بشره ی چهره) و سنگدلی، و كمی رأفت و رحمت می شود تا جایی كه باكی نخواهد داشت كه فرزند یا پدر و مادر
[ صفحه 430]
خود را بكشد، و دوستش و رفیقش از خطر او در امان نباشند.
و اما تحریم گوشت خوك؛ برای این جهت است كه خدای تبارك و تعالی قومی را به صورتهای گوناگون مسخ نمود شبیه خوك و خرس و میمون سپس از خوردن چیزی كه مسخ شده است و همچنین نسل آن نهی نمود، تا مردم از آن استفاده نكنند، و عقوبت آن را دست كم نگیرند.
و اما شراب؛ پس آن را به علت فساد و تأثیری كه دارد حرام نمود و فرمود: كسی كه مدام شراب بخورد گرفتار رعشه می شود، و نور چهره اش را از بین می برد، و مردانگی او را منهدم می سازد، و او را جسارت می دهد تا بر محرمهای خود تعدی كند، و از ریختن خونها، و ارتكاب زنا باكی نداشته باشد، و هرگاه شخص مست شد خوف این می رود كه به محارم خود حمله ور شود و با او زنا كند بدون اینكه بفهمد چه می كند.
و شراب به كسی كه آن را می خورد چیزی نمی دهد مگر همه ی شرها را. [1] .
حضرت فرمود: خداوند متعال چیزی را بر بندگانش حرام و یا حلال نكرده است به خاطر آنكه به چیزی كه حرام كرده است علاقه و رغبت داشته باشد، و یا چیزی را كه حلال نموده كراهت داشته باشد، ولی خداوند عزوجل مخلوقات خود را آفرید و دانست كه چه چیزی برای بقا و قوام بدنشان مفید و مصلح می باشد و لذا آن را برایشان (از راه لطف و كرم و به خاطر رعایت مصلحتشان) حلال نمود.
و دانست چه چیزی برای آنها مضر است و لذا از آن نهی نمود و تحریم كرد.
سپس برای كسی ناچار و مضطر است به مقدار همان مدت اضطرار و ناچاری، و در حد نیاز بدنشان مجاز نموده نه بیشتر.
سپس فرمود: اما مردار؛ بدین جهت تحریم شده است چون كسی مدام از آن نمی خورد مگر اینكه بدنش ضعیف و نحیف می شود، و نیروی آن از بین می رود، و نسل او قطع خواهد شد، و كسی كه گوشت مردار می خورد مبتلا به مرگ فجأة و ناگهانی خواهد شد.
و اما خون؛ بدین جهت تحریم شده است چون موجب پیدایش آب زرد و فساد بوی دهن، و بداخلاقی درندگی (یا زشت شدن بشره ی چهره) و سنگدلی، و كمی رأفت و رحمت می شود تا جایی كه باكی نخواهد داشت كه فرزند یا پدر و مادر
[ صفحه 430]
خود را بكشد، و دوستش و رفیقش از خطر او در امان نباشند.
و اما تحریم گوشت خوك؛ برای این جهت است كه خدای تبارك و تعالی قومی را به صورتهای گوناگون مسخ نمود شبیه خوك و خرس و میمون سپس از خوردن چیزی كه مسخ شده است و همچنین نسل آن نهی نمود، تا مردم از آن استفاده نكنند، و عقوبت آن را دست كم نگیرند.
و اما شراب؛ پس آن را به علت فساد و تأثیری كه دارد حرام نمود و فرمود: كسی كه مدام شراب بخورد گرفتار رعشه می شود، و نور چهره اش را از بین می برد، و مردانگی او را منهدم می سازد، و او را جسارت می دهد تا بر محرمهای خود تعدی كند، و از ریختن خونها، و ارتكاب زنا باكی نداشته باشد، و هرگاه شخص مست شد خوف این می رود كه به محارم خود حمله ور شود و با او زنا كند بدون اینكه بفهمد چه می كند.
و شراب به كسی كه آن را می خورد چیزی نمی دهد مگر همه ی شرها را. [1] .
[1] فروع الكافي: ج 6 ص 249، بحارالأنوار: ج 62 ص 134 ح 2.